SONUS CALCANTIUM ABSTULI (ποιητικό χρονογράφημα)

Στην αρχή είναι μόνο τα χέρια, αναδεύουν τα ύδατα

ζωγραφίζοντας κύκλους απελπισίας.

Ύστερα μπαίνουν στο χορό και τα πόδια

κολυμπάνε ασυνάρτητα
μουδιασμένα κι ανήμπορα μέλη

άθελα τους, επισπεύδουν τα επικείμενα.

Τα μάτια αναζητούν τη στεριά, σε σβησμένα παράκτια φώτα 

- άλλη μια Χαμένη Πατρίδα -

φωνές εκπέμπουν σήματα σος 
σ’ ακαταλαβίστικες γλώσσες
τις σκεπάζουν παράπλευροι θόρυβοι.

Κανείς δεν θα έρθει – οι άνθρωποι δεν είναι δελφίνια -    

σκληραίνουν στα δύσκολα.

Τα παγωμένα νερά 
θέτουν σοβαρή υποψηφιότητα για το ρόλο του δήμιου

συναγωνίζονται επάξια τ’ αφρισμένα κύματα.

Δεν έχει δοθεί ακόμα, οριστική ετυμηγορία

ίσως στο τέλος χαθούν,  απ’ αδιευκρίνιστη αναλγησία.

Οι γλάροι μετανιώνουν που δεν γεννήθηκαν γύπες.

Ο βυθός, ως πιο έμπειρος, απλά περιμένει.

Προσεχώς, θαμμένοι  ζωντανοί
γυναικόπαιδα, αδέρφια και φίλοι.

Δεν φταίει κανείς κι είναι όλοι συνένοχοι.

Ο ομοεθνής με το παραμύθι για χώρες  «τράνζιτ»

ενδιάμεσοι σταθμοί, στο δρόμο για τον παράδεισο 

ο φιλόστοργος διακινητής 
- ήδη σιγούρεψε στο πουγκί του τα χρήματα –

ένας αυτόπτης λιμενικός,  φοβήθηκε να δειχτεί σπλαχνικός

ή πάλι μπορεί να χάθηκε στη μετάφραση
κάθε έκκληση για βοήθεια.

Eσύ, εγώ…όλοι…φταίμε…

Η αλήθεια θα διαγραφεί απ’ τα πρακτικά

για λόγους πολιτικής ορθότητας

τόσα και τόσα ναυάγια

ποιος θα τολμήσει,  ν’ αναμετρηθεί

μ’ αριθμούς και στατιστικές

έχουν προτεραιότητα κρατικοί προϋπολογισμοί
δημόσια χρέη, νέοι δασμοί, παγκόσμιες συνομωσίες.

Δεν έχει σημασία, λαθραίος ή νόμιμος

κανείς δεν θα εξαιρεθεί την ώρα της κρίσης

όλοι στο τέλος θα καταλήξουμε ισόνομοι

κοινή η  μοίρα του θανάτου

μοναδική, αναπόφευκτη δικαιοσύνη.

Aυτό που οι Αρχαίοι ονόμαζαν Θέμις

συνώνυμο  του Δικαίου, του Νόμου, της Τάξης

πάντα το μπέρδευα με τη Νέμεσις,  αλλιώς Θεία Δίκη.  

Μετά τον κατακλυσμό
προκύπτει πάντα ένα πιο ενάρετο είδος

κάτω απ’ τις πέτρες του σύγχρονου Δευκαλίωνα

ισοπεδώνονται  οι προπατορικές αμαρτίες.

Στη νέα τάξη πραγμάτων
θα διαγράφονται όλα τα ποινικά αδικήματα

θα εξαλείφονται δια παντός οι ευθύνες.   

Ψέματα, δεν θα υπάρξει ποτέ  γη της Επαγγελίας.

Populus in mare…
exspectationem in mare…
infantes in mare...

Ο  θόρυβος έπαψε. Σιωπή… 

"ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ"
φωτογραφία: https://www.facebook.com/efthimisphotography?fref=ts