«Η
γοητεία της φήμης είναι τόσο μεγάλη
που
βρίσκουμε ελκυστικό καθετί
που έχει
σχέση με αυτήν, ακόμα και τον θάνατο»
Χειρότερο
ακόμα, απ’ τον κανιβαλισμό της ζωής
είναι να
«καρνιβαλίζεις» το θάνατο
ενός
ανθρώπου γνωστού σ’ ένα κοινό
ευρύτερο
του μέσου όρου
ή στ’
αλήθεια ευρύτατου, δεν έχει σημασία.
Πριν
προλάβει, να ενταφιαστεί το σώμα
μακρινοί
φίλοι και τυχαίοι γνωστοί
καρατομούν
όλες τις σπάνιες στιγμές
μοιράζοντας
αφειδώς, προσωπικές αναμνήσεις
έναντι
του ιδιωτικού τους αυτόγραφου.
Απαλλαγμένοι απ’ το
φόβο της διάψευσης
προσθαφαιρούν τις υποκειμενικές τους διαστάσεις
στον χαρακτήρα του
πολυαγαπημένου θανόντος
στάθηκε αδύνατο, ενόσω
βρισκόταν εν ζωή
στον βαθύτερο εαυτό του, να εντρυφήσουν.
Πριν
προλάβει το πνεύμα ν’ αναπαυτεί
εξεγείρονται
οι πιο αδιάκριτες ερωτήσεις.
Ήταν
καλός, πάντα είναι καλοί οι νεκροί
- ποιος τους
υπολογίζει;–
ήταν χαρισματικός,
ταλαντούχος, ξεχωριστός
- ο ανταγωνισμός έχει πια
εκλείψει–
ήταν πονόψυχος, φιλάνθρωπος,
αλτρουιστής
-
πανομοιότυπη η υστεροφημία τους-
ήταν πάντα εκεί…
ότι στην ευχή κι αν σημαίνει, τούτη η δήλωση.
Δεν υπάρχουν ανιδιοτελείς
κριτικές.
Είναι πολύ δύσκολο ,
να διαχωριστεί
ο άνθρωπος απ' το
μύθο
ο καλλιτέχνης από τα πάθη.
Μόνη δικαίωση των
εκλιπόντων
η, εκ των υστέρων, διαχρονικότητα.
Ο χρόνος που περνά, έχει
την τάση
ν’ αποθεώνει οτιδήποτε
γνήσιο, το κενό
να καταβαραθρώνει.
Ανήμερα της ταφής, έρχεται
η -κατά μέτωπο- οδύνη.
Αλί και τρισαλί! εμείς
δεν χάσαμε συνεργάτη!
δεν αποχωριζόμαστε φίλο! δεν αποχαιρετάμε συγγενή!
έσβησε το φως των
ματιών μας!
στέρεψε το άλας της
ζωής!
λιγόστεψε της ανάσας
μας, τ’ οξυγόνο!
Ατέρμονος ο
διαγωνισμός της υπερβολής.
Νικητής, όποιος κερδίσει
τελικά
τις τηλεοπτικές
εντυπώσεις.
Ο τάδε βαλάντωσε στο
κλάμα
ο δείνα πενθούσε
αξιοπρεπώς
πίσω από σινιέ γυαλιά
ηλίου
εδώ κι εκεί, όλο και
κάποιος τυχάρπαστος
εθεάθη, να φλερτάρει άσκοπα με την κάμερα.
Αλί και τρισαλί, σ’
αυτούς που πονούν επί της ουσίας
δεν γράφει καθόλου
καλά στο γυαλί
η παραμόρφωση της
αληθινής συντριβής.
Μετά το παραχώσιμο στη νέα του κατοικία
και την ολοκλήρωση
κάθε σχετικής και
πλεονάζουσας ιεροτελεστίας
έρχεται η ώρα της ποπ
νεκρολογίας.
Σ’ ετοιμότητα τα φανταχτερά
σκηνικά.
Τηλεοπτικά πλατό πάσης
φύσεως - απούσας αισθητικής
καλούν τους ειδικούς,
για να λύσουν τον γρίφο.
Παίρνουν φωτιά τα
ζάρια στα καφενεία
οι θαμώνες δεν
αστειεύονται με τα κοσμικά
στα κομμωτήρια ίδια
αναμπουμπούλα
θα ραγίσουν τακούνια
προκειμένου ν’
αποκαλυφθούν
της απώλειας, τα πιπεράτα παρασκήνια.
Το εις, εις θάνατον,
γίνεται δις, τρεις…
χιλιάδες φορές θα τον στήσουν
στον τοίχο
ώσπου ν’ αντικατασταθεί η σωρός
απ’ έναν, πιο επίκαιρο
θάνατο.
Αποκλειστικά
φωτογραφικά ντοκουμέντα
home video στιγμές
μαγνητοσκοπημένες συνεντεύξεις
όλες του οι δηλώσεις
στο φως
–
μαζί τα σωστά με τα άκυρα-
ο σκοπός
αν και συγκεχυμένος, θα επιτευχθεί
συμβαίνει πάντα μεταθανάτια
η δοκιμασία της
διάρκειας.
Με την απουσία του θα
εξαγνιστεί
ή στο τέλος θα ταΐσουν μ’ αυτή τα λιοντάρια;
Ως αδικοχαμένος, στο
τέλος έτσι θα καθιερωθεί
στις φιλοθεάμονες
συνειδήσεις
ότι θεωρείται για
τους άσημους
αναπόδραστο πεπρωμένο
για τους επιφανείς είναι
– όπως η ίδια η φήμη–
ευχή μαζί και κατάρα.
Πόσοι και πόσοι,
φαινομενικά ευτυχείς
βρέθηκαν, να επιπλέουν
στο μπάνιο τους, σαν φελλοί.
Χιλιάδες αυτοί, που νικήθηκαν
στον άνισο πόλεμο, με τις έξεις τους.
Ολέθριος ο απολογισμός
των πεσόντων
χαροπάλεψαν μέχρις
εσχάτων
με την επάρατη νόσο,
αδύνατον να ξεπεράσει κανείς
τη δική της παγκόσμια
επιτυχία
η σκιά της θα
εξαπλώνεται ραγδαία
όσο η ψυχική μας υγεία, συνεχώς τσαλακώνεται.
Όταν τα φώτα της ράμπας
σιγήσουν
ότι έδωσες, μην περιμένεις,
να πάρεις πίσω.
Όταν το μελάνι σταματήσει την ξέφρενη πορεία του
και το κίτρινο του τύπου,
γίνει πάλι λευκό
ίσως οι πιο δυνατοί, κερδίσουν τον επουράνιο παράδεισο.
Κρίμα που δεν μπορείς
ν’ ακούσεις
τόσα παχιά λόγια,
αμφιβάλλω, αν θα τα πίστευες.
Ξέρω καλά πως μονάχα η
ανασφάλεια κι η ατέρμονη λύπη σου
καθόρισαν τα έργα και τις ημέρες σου.
Γι' αυτό μην χολοσκάς, ακόμα κι αν είχες μια δεύτερη ευκαιρία
κάπως έτσι - Δον Κιχωτικά -
τα χρόνια της ακμής σου, θα σπαταλούσες.
Κάθε Άνοιξη, στο Μνημείο του Άγνωστου Ειδώλου
θα καταθέτω για σένα, ένα μαγιάτικο στεφάνι
πλεγμένο μ' αγριολούλουδα.
"ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ"
Φωτογραφία:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου