ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΛΙΑΚΟΚΩΤΣΙΑ «ΘΥΜΑ ΠΟΛΕΜΟΥ»

Του Κωνσταντίνου Καραγιαννόπουλου

Πως άραγε κεφαλαιοποιεί κανείς αυτές τις ευκαιρίες;

Κοντολίζα Ράις

Είμαι απολύτως βέβαιος  ότι υπάρχουν όπλα μαζικής

Καταστροφής και θα το αποδείξουμε. Τώρα συλλέγουμε τις αποδείξεις.

Κόλιν Πάουελ

Για λόγους γραφειοκρατικούς στηριχθήκαμε μόνο σ’ ένα θέμα,

Τα όπλα μαζικής καταστροφής, ως δικαιολογία για την εισβολή στο Ιράκ.

Γιατί ήταν ένα θέμα με το οποίο θα συμφωνούσαν όλοι.

Πωλ Γούλφοβιτς

Ο υπαινιγμός που έκαναν μερικοί γερουσιαστές ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ

Ή κάποιο μέλος της κυβέρνησης του παραπλάνησε από πρόθεση

Τον λαό, είναι μια από τις πλέον ανήθικες και αηδιαστικές κατηγορίες

Που έχουν ακουστεί ποτέ σ’ αυτή την πόλη.

Ντικ Τσένεϋ

Για ποιο λόγο γίνονται πόλεμοι;

Τι είναι αυτό το τόσο σπουδαίο που μας χωρίζει από τους άλλους πολιτισμούς;

Πόσο μίσος μπορεί να χωρέσει μια συγκυρία; 

Τα ερωτήματα αυτά καθημερινά εκφέρονται από τους ανθρώπους, με μια προσποιητή έκφραση απορίας και απέχθειας. Ερωτήματα που μένουν-ουσιαστικά- αναπάντητα, μιας και δεν βολεύει η αλήθεια που κρύβεται πίσω από αυτή τη μοχθηρή πολιτική των εξουσιαστών. Μιαν αλήθεια που δε βολεύει κανέναν. Για όσο αίμα χύθηκε έως τώρα… όλοι υπήρξαμε ένοχοι…ο καθένας με το δικό του μερτικό στην φρίκη.

Έχουν γραφτεί πάρα πολλά για τον πόλεμο στο Ιράκ και για όσα επακολούθησαν. Είδαμε συνεντεύξεις πληγέντων… ακούσαμε περιγραφές στρατιωτών… είδαμε τις εικόνες του θανάτου να γίνονται πρωτοσέλιδα και διαφημιστικά σποτάκια τηλεοπτικών εκπομπών. Τι  όμως απ’ όλα αυτά μας δίδαξαν την πραγματικότητα της οποίας είμαστε κοινωνοί;

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια η ευαισθησία και το αίσθημα ευθύνης εξαφανίστηκαν από τον πολίτη. Η δίψα μας για κυριαρχία και η ατομικιστική αντίληψη των σύγχρονων κοινωνιών, εξοστράκισε κάθε υπαρξιακή και ουμανιστική οπτική του κόσμου. Γίναμε πελάτες της ζωής μας…

Ο Ηλίας Λιακοκώτσιας στην πρώτη του συγγραφική απόπειρα, προσπαθεί να σκιαγραφήσει τον ανθρώπινο ψυχισμό στο πιο ακραίο περιβάλλον… όπως αυτό του πολέμου.

Με κεντρικό ήρωα τον μικρό Ζελίν χτίζει μια ιστορία, που έχει ως σκοπό τον επαναπροσδιορισμό των πρωταρχικών μας αξιών. Αν και οι εικόνες που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας θυμίζουν αρχικά χολιγουντιανές ταινίες-όμοιας θεματικής, το υπαρξιακό βάθος που τους προσδίδει εξαφανίζει κάθε υποψία ευκολόπεπτης τεχνικής. Η αγάπη του για τον άνθρωπο και η ικανότητα του να διεισδύει στα πιο σκοτεινά μονοπάτια του ψυχισμού, υπόσχεται μια εις βάθος μελέτη του κόσμου και προσφέρει μιαν ευκαιρία να αναμετρηθούμε με τον ίδιο μας τον εαυτό.

Καθαρά υπαρξιακός συγγραφέας, ο Ηλίας Λιακοκώτσιας, μπαίνει δυναμικά στον κόσμο του βιβλίου και ανοίγει το δικό του παραθυράκι στον ορίζοντα της Τέχνης.

Του εύχομαι μέσα από την καρδιά μου καλοτάξιδο το βιβλίο του και καλή επιτυχία για τον δύσκολο δρόμο που διάλεξε.