Τέσσερα ποιήματα της Ασημίνας Ξηρογιάννη

ΣΤΙΧΟΜΥΘΙΑ

''Αυτόν τον στίχο δεν τον καταλαβαίνω.''
'''Αστον να πέσει κάτω,
 να χαθεί στα Τάρταρα,μου λες.
 ''Μα εσύ τον έχεις γράψει ,μωρό μου''
''Ε,και;
Ξέχνα τις λέξεις μου.
Θυμίσου να χορέψεις με το σώμα μου
και αυτό το βράδυ
Βάλε τα δυνατά σου
Είναι η ευκαιρία σου να γείρεις πάνω στα χέρια μου.''
''Ναι,εντάξει,
αλλά τί θα'λεγε ο 'Ελιοτ για όλα αυτά;


ΣΥΓΚΡΙΣΗ

Το κορίτσι εκείνο μισούσε την απουσία
Και τώρα ζει μαζί της
Οι σιωπές σου
στραμπουλάνε τον χρόνο μου
Είμαι μια γυναίκα που σε περιμένει
Προσποιούμαι ότι ζω σε μια άλλη εποχή
Τα απογεύματα βυθίζομαι στον Σούμπερτ
Τα βράδια ο ύπνος με έχει ξεχασμένη
Το κορίτσι μέσα μου διαμαρτύρεται
Δεν έχω βλέμμα ούτε για τη θάλασσα πια
(Το κορίτσι εκείνο αγαπούσε τη θάλασσα)
C'est la vie!
Nα πορεύεσαι με απώλειες.
Και να αντέχεις.

ΚΑΘΕ ΣΟΥΡΟΥΠΟ

Ο Πάνας κλείνει το μάτι στους ανθούς της καστανιάς.
Σμήνος τρελαμένες μέλισσες
-οι μαινάδες-
τον ακολουθούν πιστά
στο όρος
όπου θα επαληθευτούν
για άλλη μια φορά
-μοιραία-
τσ ένστικτα.

ΜΟΙΡΑΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

Τίποτα δεν ήταν το ίδιο
μετά από κείνο το φθινοπωρινό απόγευμα.
Τότε που έζησα στο παρόν μου
σε μια ευτυχισμένη ουδετερότητα
Μαζί σου.
Τότε που βυθίστηκα για τα καλά στην πραγματικότητα
 -έστω για λίγο-
Κι ούτε μια τόση δα μικρή παράπλευρη σκέψη
(για το ενδεχόμενο κάποιας χαμένης ευτυχίας ,ας πούμε)
δεν με απέσπασε από το να κοιτώ μέσα στα μάτια σου
και να νιώθω πως έχω νικήσει τη σιωπή.
Λέξεις και συνδέσεις έκτοτε
-ακατάπαυστα σχεδόν-
συρρέουν εντός μου.
Ήταν αναπόφευκτο ,το ένιωθα:
Κάποτε

             Θα έγραφα

                     Ωραία ποιήματα.


* Η Ασημίνα Ξηρογιάννη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αγαπημένος τόπος της η Αίγινα όπου και έγραψε τα πρώτα της ποιήματα. Σπούδασε κλασσική φιλολογία και θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και υποκριτική στο "Θέατρο - Εργαστήριο". Εδώ και αρκετά χρόνια διδάσκει το μάθημα της θεατρικής αγωγής και εργάζεται ως εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού. Παράλληλα παραδίδει μαθήματα γλώσσας και λογοτεχνίας καθώς και θεωρίας και ιστορίας του θεάτρου. Είναι ενεργό μέλος του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Θεατρολόγων.(2013) Εποχή μου είναι η ποίηση, Γαβριηλίδης (2011) Πληγές, Γαβριηλίδης (2010) Το σώμα του έγινε σκιά, Ανατολικός (2009) Η προφητεία του ανέμου, Δωδώνη Εκδοτική ΕΠΕ.