Κυριακή 29 Ιουνίου 2014

Κασετίνα, Σωτήρης Σελαβής





Σωτήρης Σελαβής
Κασετίνα
Εκδόσεις Περισπωμένη


Του Γιώργου Λίλλη*


Το δηλώνω ευθύς εξαρχής πως αυτό δεν είναι ένα κριτικό σημείωμα. Ο Σελαβής, εκτός από εκδότης μου, είναι και πολύ καλός μου φίλος. Η φιλία μας κρατά εδώ και δέκα χρόνια, πράγμα σπάνιο στον χώρο μας, όπου ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Τον Σελαβή τον σέβομαι και τον αγαπώ πολύ πριν αποφασίσει να εκδώσει το βιβλίο μου. Και τα ποιήματα της συλλογής του τα είχα διαβάσει ήδη από το 2006 όταν τα έγραφε. Θαυμάζω την δουλειά του, γιατί είναι από τους λίγους στην Ελλάδα που δουλεύουν με προσοχή και επιμονή για χρόνια ένα έργο. Εξάλλου η Κασετίνα δεν είναι συλλογή ποιημάτων, αλλά μια σύνθεση φιλόδοξη, πολυεπίπεδη, όπου φανερώνει αμέσως την κοπιαστική δουλειά του δημιουργού της. Σπάνια πια γράφονται συνθέσεις, και ακόμα πιο σπάνια, έργα τόσο φιλόδοξα. Θα μου πείτε πως μιλώ υποκειμενικά. Δεν διαφωνώ. Αλλά στον Σελαβή βρίσκω ξανά τους ρομαντικούς σε μια μοντέρνα φυσικά εκδοχή, το πάθος ενός Ελύτη, όταν έγραφε για δώδεκα χρόνια το Άξιον Εστί. Η ποιητική καταγωγή του Σελαβή είναι στους ρομαντικούς γερμανούς ποιητές. Δεν είναι τυχαίο που έχει μεταφράσει τον Ρίλκε και μάλιστα πολύ καλά. Θαυμάζω το έντονο λυρικό στοιχείο στην ποίησή του. Η Κασετίνα βρίθει από στίχους που συγκλονίζουν. Καταγράφω ενδεικτικά:

Λιώνουν τ΄ άστρα στον βορρά
μετακινείται ο πόλος, τρίζει η σκιά
θα ναι των νεκρών το καραβάνι
που ξυπνά ξανά για να πεθάνει

ή

Πάει καιρός κι αίμα δεν έμαθες τι πάει να πει.
Πόνος σημαίνει αρχή. Μίλησε – δεν είναι αργά.
Για το αδιέξοδο αίμα, τη φιμωμένη σου φωνή
για την αξιοπρέπεια που υπηρετείς σιωπηλά.

Θα μπορούσα να παραθέσω πολλούς στίχους που με κάνουν να ριγώ από την αμεσότητα και διαύγεια τους. Ένας ποιητής που ξέρει να χειρίζεται τον λόγο σε τέτοιο βαθμό που είμαστε παρόντες στην μυθική του διάσταση. Ο Σελαβής επιθυμεί την λευκότητα. Την καθαρότητα. Αναζητά το πεπρωμένο του μέσα στον έρωτα. Ο έρωτας όμως σαν μια φιλοσοφική αναζήτηση της ψυχικής ομορφιάς και της αγνότητας. Στο έργο του φαίνεται ξεκάθαρα η αγωνία του να ταχθεί με το μέρος των αθώων και το καταφέρνει γιατί ο ίδιος πιστεύει πως αν θέλεις να παραμείνεις αξιοπρεπής πρέπει να μάθεις να σέβεσαι και να αφουγκράζεσαι την συνείδηση. Να τελείς την ιεροτελεστία της αυτογνωσίας. Να παλεύεις και να μάχεσαι με τον εαυτό σου. Να αναζητάς χωρίς σταματημό.

Και τι είναι αληθινό; Αυτό που είσαι
ή εκείνο που θα θελες να είσαι;

Στη φρεναπάτη μιας επίλεκτης σιωπής
πριν βυθιστείς οριστικά και πάψεις
σκέψου: Με τα λόγια μόνο δεν μπορείς
να λυγίσεις το σκοτάδι και να γράψεις.

Έξω από τον πόνο, την ιδέα, την ψυχή
στο ορφανό περίσσευμα του κόσμου
πριν η ελπίδα γίνει αδέξια προσευχή
και η ολιγωρία τίμημα του νόστου

εκεί στο τελευταίο σκαλί της αντοχής
αγρίμι απ΄ τη νοσταλγία να σηκωθείς.

Ένας αναγκαίος ποιητής; Είμαι απόλυτα πεπεισμένος. Και ένας αξιόλογος τεχνίτης της ποίησης. Με τους στίχους του ανακατασκευάζει τον κόσμο. Μας δίνει την δύναμη να πιστέψουμε στις εσωτερικές μας δυνάμεις. Να σταθούμε ικανοί να αντιμετωπίσουμε την φθορά. Ο Σελαβής με αυτή την σύνθεση έβαλε τον πήχη ψηλά. Και τον ζηλεύω.

*Ο Γιώργος Λίλλης γεννήθηκε στη Γερμανία το 1974. Ένα χρόνο αργότερα με την οικογένειά του εγκαθίσταται στην Ελλάδα. Στην αρχή στην Αθήνα και μετά στο Αγρίνιο, τόπο καταγωγής του, μέχρι την επιστροφή στη Γερμανία το 1996 όπου ζει και εργάζεται από τότε. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά κι έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικά και ανθολογίες του εξωτερικού. Μεταφράσεις, ποιήματα και δοκίμιά του έχουν δημοσιευτεί και σε διάφορα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά (ΠοίησηΜανδραγόρας,ΔέντροΑκτήΓραφή). Επιμελείται ραδιοφωνικές εκπομπές στη Γερμανία στις οποίες παρουσιάζει Έλληνες ποιητές και μουσικούς (μεταξύ άλλων τους Νίκο Καββαδία, Νικόλα Άσιμο και Μίκη Θεοδωράκη). Έχει μεταφράσει στα ελληνικά Βισλάβα Σιμπόρσκα, Έριχ Φριντ, Λι Τάι Πε καθώς και Ινδιάνους ποιητές. 
Έργα του: 'Ίχνη στο χιόνι (μυθιστόρημα 2012), Μικρή διαθήκη (ποιήματα 2012)Τα όρια του λαβυρίνθου (ποιήματα, 2008), Στο σκοτάδι μετέωρος (ποιήματα, 2003), Η χώρα των κοιμώμενων υδάτων (ποιήματα, 2001), Το δέρμα της νύχτας (ποιήματα, 1999).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου